Leczenie bólu

Umów się na wizytę

Leczenie bólu

Nowoczesna fizjoterapia

Nowoczesna Fizjoterapia w leczeniu bólu to nie wykonywanie zabiegów według utartych schematów. Nowoczesna fizjoterapia to całościowe podejście do pacjenta obejmujące szczegółowy wywiad (sięgający dzieciństwa), dokładną diagnostykę, oraz szybką i skuteczną terapie (najczęściej 1-3 sesje terapeutyczne do pełnego wyleczenia). Nowoczesna fizjoterapia to szukanie pierwotnej przyczyny a nie zaleczanie objawów. Celem jest całkowite i trwałe zlikwidowanie problemu a nie tylko zmniejszenie dolegliwości bólowych.  

Terapia obejmuję pracę na tkankach miękkich, stawach, układzie nerwowym oraz narządach wewnętrznych. Terapia manualna wspierana jest najnowszymi technologiami jak np Terapia TECAR. Dobór odpowiednich technik popartych nie tylko doświadczeniem ale przede wszystkim najnowszymi badaniami klinicznymi jest gwarantem całkowitego wyleczenia takich schorzeń jak:

  • Bóle pleców i kręgosłupa
  • Bóle stawów
  • Bóle mięśniowe i przeciążeniowe
  • Zmiany zwyrodnieniowe
  • Drętwienia dłoni i stóp
  • Rwa barkowa
  • Rwa kulszowa
  • Zawroty i bóle głowy
  • Kontuzje sportowe (m.in. zapalenie achillesa, kolano skoczka, pachwina piłkarska, bóle piszczeli u biegaczy)
  • Urazy i ich skutki (skręcenia, zwichnięcia, zerwania)
  • Ograniczenia ruchomości
    Jak wygląda to w praktyce możesz zobaczyć na filmach na stronie głównej

Opis wybranych metod terapeutycznych

Manipulacje powięziowe

Manipulacje powięziowe są rodzajem terapii manualnej stworzonym przez Luigiego Stecco, włoskiego fizjoterapeutę. Metoda ta rozwijała się przez ostatnie 30 lat dzięki badaniom anatomicznym, praktyce klinicznej opartej na pracy z szerokim spektrum zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego i trzewnego oraz, w ostatnich latach, dzięki sekcjom anatomicznym skoncentrowanym na badaniu i weryfikacji anatomii powięzi. Metoda ta koncentruje się na powięzi mięśniowo-szkieletowej, pozwalając na zidentyfikowanie specyficznie zlokalizowanych stref powięzi łączących się z określonymi zaburzeniami ruchomości. Metoda ta proponuje całościowe omówienie systemu powięziowego, począwszy od rozwoju embrionalnego, przez jego budowę fizjologiczną po rolę w propriocepcji. Szczegółowo opracowane modele biomechaniczne pomagają w wyborze konkretnych punktów wymagających leczenia, po wcześniejszym ustaleniu który ruch jest bolesny i ograniczony. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej manipulacji bądź mobilizacji konkretnej strefy powięziowej następuje przywrócenie ruchomości i w konsekwencji zmniejszenie bólu. Pojęcie manipulacji powięziowych obejmuje techniki stosowane w leczeniu powięzi głębokiej i jej składowych mięśniowych (omięsna, namięsna, śródmięsną). Termin mobilizacje powięziowe oznacza techniki stosowane w leczeniu okołostawowych składowych powięzi głębokiej: troczków, przegród międzymięśniowych, więzadeł.

TERAPIA TKANEK MIĘKKICH

Mobilizacja tkanek miękkich polega na rozluźnianiu napiętych lub skróconych tkanek okołostawowych, jeżeli podczas badania stwierdzimy, że ruchomość jest ograniczona to w zależności od potrzeb wykonuje się ich mobilizację tzn. np.: masaż funkcyjny, masaż poprzeczny, poizometryczną relaksację lub rozciąganie (stretching).
Masaż funkcyjny – to masaż mięśnia oraz innych okolicznych tkanek miękkich w połączeniu z ruchem w stawie. Stosuje się go zarówno w przypadku dysfunkcji mięśnia jak i stawu. Podczas tego masażu mięsień wraz z okolicznymi tkankami jest rozcierany oraz rozciągany. Masaż ten zmniejsza tkliwość tkanek miękkich oraz poprawia ich mobilność.
Masaż poprzeczny – (lub rozcieranie poprzeczne) to punktowe rozcieranie w poprzek przebiegu włókien podrażnionego ścięgna lub brzuśca mięśnia, przyczepu ścięgna do kości, więzadła itp. Regeneracja tkanki odbywa się w oparciu o następujące efekty:

  • efekt neurofizjologiczny: hamowanie bólu
  • efekt biochemiczny: po okresie 3 – 5 minut poprawa ukrwienia i poprawa mobilności
  • efekt przeciwzapalny: po okresie 15 – 20 minut uruchomienie prawidłowego procesu zapalnego umożliwiającego gojenie się tkanek.

Aby utrwalić efekt leczniczy terapii manualnej polecamy działanie kompleksowe wraz z masażem leczniczym, poizometryczną relaksacją mięśni oraz ćwiczeniami rehabilitacyjnymi. Dodatkowo każdy pacjent otrzymuje instruktarz życia codziennego: siedzenia przy komputerze, w aucie, spania, dźwigania itp. Jeżeli cierpisz z powodu bólu głowy, drętwienia lub mrowienia rąk? Ta terapia jest skierowana do Ciebie. Skutecznie zmniejszymy Ci objawy.
Poizometryczną relaksację mięśni stosujemy zawsze tam, gdzie zaobserwujemy ograniczenie ruchomości. Jej cel to przywracanie normalnego zakresu ruchu we wszystkich stawach. Po jego osiągnięciu zaprzestajemy stosowania relaksacji mięśni. Dotyczy w równej mierze stawów kończyn, jak i stawów kręgosłupa. Techniki te są najskuteczniejszym sposobem przezwyciężania przykurczów mięśniowych i działają przeciwbólowo. Poizometryczna relaksacja mięśni ma dwa cele: doraźny i długofalowy. Cel doraźny stanowi walka z bólem oraz z innymi skutkami przeciążenia statycznego mięśni, zwalczanie podrażnienia mięśni oraz tkanki łącznej. Do celów długofalowych należy przywracanie normalnej długości i elastyczności mięśniom przykurczonym, odzyskiwanie normalnego zakresu ruchu w stawach zwalczanie przeciążenia stawów. PIR jest skuteczną metodą u pacjentów po złamaniach, skręceniach u których doszło do ograniczenia zakresu. Jeżeli prowadzisz auto i dokucza Ci ograniczony zakres ruchu, aby porozglądać się dookoła musisz obracać się całym tułowiem, przyjdź do nas skuteczna terapia na pewno Ci pomoże.

 

TERAPIA PUNKTÓW SPUSTOWYCH

Terapia punktów spustowych polega na wykorzystaniu różnych form ucisku i oscylacji we wrażliwych miejscach tkanki mięśniowej. Punkty spustowe to tkliwe miejsca w mięśniach, które są bolesne podczas ucisku i powodują ból promieniujący do różnych części ciała podczas terapii. Wskazaniami do tej terapii głównie są osoby młode prowadzące siedzący tryb życia( przy komputerze, w biurze, w aucie). Pacjenci z ograniczoną ruchomością, z częstymi bólami głowy, drętwieniem i mrowieniem rąk, z objawami rwy kulszowej lub łokciem tenisisty itp.

 

KINETIC CONTROL

Koncepcja Kinetic Control sama w sobie opiera się na zrozumieniu ruchu i jego funkcji, wyjaśnia wpływ niekontrolowanego ruchu na ból czy dysfunkcję ruchową. Aktualne badania dowodzą, iż ludzie z bólem wykorzystują zupełnie inne wzorce ruchowe niż osoby bez bólu.
Koncepcja Kinetic Control sama w sobie opiera się na zrozumieniu ruchu i jego funkcji, wyjaśnia wpływ niekontrolowanego ruchu na ból czy dysfunkcję ruchową. Aktualne badania dowodzą, iż ludzie z bólem wykorzystują zupełnie inne wzorce ruchowe niż osoby bez bólu.
Taki system działania może niekorzystnie wpłynąć na sam rozwój , epizody bólu jak i strategie postępowania terapeutycznego co w rezultacie wpływa na zwiększenie powtarzania się dysfunkcji ruchu i prowadzi do chronicznych dolegliwości – patologii.
Kinetic Control wprowadza pojęcie dynamicznej diagnostyki stabilności i równowagi mięśniowej, szczegółowo zostaje przedstawiony system ruchu jako źródło dysfunkcji i symptomów z nim związanych. Pokazuje kiedy reedukować kontrolę motoryczną, a kiedy wprowadzać terapię lub rehabilitację opartą na wzmacnianiu mięśni w odzyskaniu pełnej funkcji stabilności. System Kinetic Control pozwala zrozumieć jak korygować patologiczne zmiany występujące w układzie ruchu, wyjaśnia dlaczego diagnoza dysfunkcji jest tak trudna, kiedy ludzie odczuwają ból i jak należy z nim postępować.

 

TERAPIA CRANIO-SACRALNA

TERAPIA KRANIO-SAKRALNA (CZASZKOWO-KRZYŻOWA)- jest pochodną klasycznej osteopatii. Powstała w latach 30-tych naszego wieku. Lekarz i osteopata John Upledger zaobserwował podczas operacji neurochirurgicznych niezgodną ani z tętnem ani z rytmem oddechowym pulsację opon mózgowych. Związane jest to z rytmem produkcji i wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego. Badania czaszki ludzkiej wykazały, że w czasie takiego cyklu obwód jej zmienia się w zakresie ok. 3 mm, natomiast w pojedynczych szwach czaszkowych amplituda ruchów wynosi ok. 0,5–0,8 mm. Ważną rolę w tej terapii odgrywają powięzie – sieć krzyżujących się na różnych poziomach ciała cienkich i śliskich błon łącznotkankowych otaczających mięśnie lub grupy mięśni, a zatem mających znaczenie zarówno dla kształtu mięśni jak i ich wzajemnej przesuwalności względem siebie . Powięzi splecione są ze sobą w sposób budzący podziw np. powięź otaczająca serce łączy się z powięzią wokół płuc, naczyń krwionośnych, najbliższych żeber i mięśni, a pośrednio także z organami wewnętrznymi. Do tego systemu zaliczamy również więzadła , które wraz z powięziami tworzą łańcuch biokinematyczny, co sprawia, że podrażnienie w obrębie stopy może być przekazane przez cały system powięzi mięśniowych kończyny dolnej, grzbietu i szyi aż do głowy i stać się przyczyną bólów głowy.
Wskazania do zabiegu:

  • Zespoły bólowe: bóle głowy, migreny, bóle pleców, stawów kończyn
  • Zespoły neurologiczne: mrowienia i cierpnięcia kończyn, rwa kulszowa, udowa, ramienna
  • Zespoły o charakterze psychicznym: zaburzenia koncentracji, trudności w uczeniu się, zaburzenia snu, nerwice, ogólne złe samopoczucie bez konkretnych przyczyn, nadmierna ruchliwość dzieci i dorosłych.

 

FITS FUNKCJONALNA INDYWIDUALNA TERAPIA SKOLIOZ

Fits jest koncepcją autorską, która może być stosowana jako: samodzielny system korekcji skolioz, wspomaganie leczenia gorsetowego, przygotowanie dzieci do zabiegu operacyjnego a także korekcja obręczy barkowej i miednicznej po zabiegach operacyjnych. Koncepcja FITS została opracowana w 2004 roku przez dr n. med. Mariannę Białek oraz` mgr Andrzeja M’hango. Na podstawie wieloletnich doświadczeń oraz licznych badań i dyskusji w gronie naukowców (ortopedów, biomechaników, rehabilitantów i psychologów) koncepcja FITS jest stale rozwijana i prezentowana na licznych konferencjach naukowych zarówno w Polce jak i za granicą – Międzynarodowe Konferencje Zachowawczego Leczenia Skolioz „SOSORT”. Biorąc pod uwagę dysfunkcje jakie towarzyszą skoliozie, autorzy koncepcji proponują indywidualnie dostosowany program ćwiczeń w zależności od wielkości kąta skrzywienia, oraz od wyniku badania klinicznego pacjenta. Na tej podstawie wyznacza się cele ogólne i szczegółowe terapii. Koncepcja FITS obejmuje trzy istotne etapy terapii:

  • Badanie klasyczne oraz badanie wg koncepcji FITS
  • Przygotowanie struktur mięśniowo-powięziowych ograniczających ruch korekcyjny, poprzez zastosowanie różnych technik energizacji mięśni;
  • Budowanie nowych korekcyjnych wzorców postawy w pozycjach funkcjonalnych oraz ich stabilizowanie;

Dysfunkcje towarzyszące skoliozie:

  • Niewystarczająca świadomość własnej postawy powodująca słabe zaangażowanie dziecka w procesie leczenia;
  • Ograniczenia mięśniowo-powięziowe utrudniające trójpłaszczyznowy ruch korekcyjny skoliozy;
  • Segmentalnie zmniejszona kifoza piersiowa;
  • Nieprawidłowe obciążanie stóp;
  • Zaburzona stabilizacja dolnego tułowia;
  • Wzmożone napięcie mięśniowo-powięziowe między szczytem skoliozy Th/L a talerzem biodrowym, ograniczające shift kręgosłupa do korekcji skoliozy;
  • Ograniczona ruchomość 3-4 żeber po stronie wklęsłości skoliozy, zaburzony mechanizm ruchów klatki piersiowej w trakcie oddychania (oddychanie wypukłościami);
  • Nieprawidłowe wzorce postawy spowodowane długotrwałą stymulację skoliozogenną;
  • Dysbalans nerwowo-mięśniowy:
  • Nieprawidłowe obciążanie pośladków w pozycji siedzącej, nieprawidłowy chód oraz wykonywane czynności dnia codziennego z powodu długotrwającego skoliotycznego wzorca ruchowego.

Główne założenia koncepcji FITS:

  • Uświadomienie dziecku istniejącej deformacji kręgosłupa i tułowia, oraz wskazanie kierunku korekcji skoliozy;
  • Relaksacja struktur mięśniowo-powięziowych ograniczających trójpłaszczyznowy ruch korekcyjny;
  • Poprawa segmentalnej kifotyzacji kręgosłupa piersiowego;
  • Nauka prawidłowego obciążania stóp w celu poprawy ustawienia miednicy i równomiernego obciążania kończyn dolnych;
  • Wzmocnienie siły mięśni dna miednicy oraz krótkich rotatorów kręgosłupa w celu poprawy stabilizacji dolnego tułowia;
  • Nauka prawidłowego shiftu kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej dla korekcji łuku pierwotnego ze stabilizacją (bądź utrzymaniem w korekcji) łuku wtórnego;
  • Torowanie prawidłowego trójpłaszczyznowego oddechu korekcyjnego w pozycjach fizjologicznych;
  • Wskazanie prawidłowych wzorców korygujących skoliozę oraz wszelkie deformacje tułowia związane ze skrzywieniem (asymetria ustawienia głowy, asymetria linii barków, łopatek, trójkątów talii i miednicy);
  • Nauka ćwiczeń równoważnych i poprawiających nerwowo-mięśniową koordynację w korekcji skoliozy;
  • Nauka prawidłowego obciążania pośladków w siadzie, nauka prawidłowego chodu i czynności dnia codziennego.
powrót do strony głównej

kontakt

Umów się na wizytę